Fatin Gökmen 
  Eski Türklerde Heyet ve Takvim,  
  İkinci Türk Tarih Kongresi, Devlet Basımevi, İstanbul1937, 42.s  
                 | 
               | 
             
                     
              
            Mukaddime 
            Şarkın en büyük alimlerinden, en büyük heyetşinaslarından  olan "Nasiriddin-i Tusi" Zic-i İlhanisinde Hitay ve Türk Takvimi namile  Mogolların kullandıkları Şemsi ve Neyyireyni (Luni Solaire) bir takvimden  bahseyliyordu. Kendisinden sonra bütün İslam heyetşinaslarının meşgul oldukları  bu takvimi evvelce tetkik etmek istemiştim. Fakat son zamanın ilim tarihçileri  bu takvimi Çin takviminin bir şubesi diye hüküm eylediklerini görerek tetkikimi  ileri götürmeğe lüzum görmemiştim. Şimdiye kadar ilim cihanının ilk kanalı  sayılan Gildani, Yunan kanalının, son zamanın tetkikatı ile, mazinin  karanlıkları içinde Orta Asyaya kadar uzanmış olması bu takvimin tekrar iyiden  iyiye tetkiki lüzumuna beni sevkediyordu. Türklerin heyet ilmine ettikleri  hizmetin tesbiti hakkında Türk Tarihi Tetkik Cemiyetinin bana tevdi ettiği  vazife güzel bir vesile oldu. Türklerin İslam medeniyetindeki heyet  mesailerinin tetkikinden evvel bu takvimi tetkike başladım. 
            Tusî, gerek takvim usullerini ve gerek istinat ettiği heyet  esaslarını izahsız ve isbatsız olarak yalnız nakletmişti. Ben bu esasları izaha  çalıştım ve mühim neticelere vardım ve gördüm ki Tusî'nin bize naklettiği  takvim Batlamyus heyeti namını verdiğimiz "Hamil-i merkez" heyetinden evvel  yaşıyan ve anı tevlit eden ve ilmi seciye itibarile müstakil olan müdevven bir  heyet esası üzerine kurulmuştur; ve kurulma zamanı da 206 asır kadar evveldir.  Kuvvetli bir ihtimal dahilinde olarak hendesenin ana davası olan "Fisagors"  davası da dahil olduğu halde tamamlanmış diyebileceğim bir satıh hendesesi ve  oldukça ilerlemiş bir hesap usulü kullanmışlardır. 
            Kadîm Çin heyetine dair yazılan ve mütalaamdan geçen garp  eserlerinde bu 206 asır  evvel tesis  edilmiş olduğuna kani olduğum, heyet esaslarına dair bir ize tesadüf edemedim.  Çin heyeti ve takvimi olarak tesbit edilen malumatı bu eski heyet ve takvimin  parekende ve nakıs intikalinden ibaret gördüm; ve bu eserin sonundaki  münakaşalarda görüleceği veçhile şu neticeye vardım: 
            Çok muhtemeldir ki bu riyazi ve heyet malumatı, tarihin  üzerinde yürüdüğü ve teyit için deliller aradığı kadim Orta Asya medeniyetinin  bir cücü ilmisi olsun. 
            Esas olarak Tusî'nin Zic-i İlhanisindeki metni aldım. Ve  tetkik edenlere kolaylık olmak üzere alınan metinlerin fasıllarını sahife  altında gösterdim. Diğer istifade ettiğim ana eserler şunlardır: Nizameddin-i  Nişaburî'nin Zic-i İlhani şerhi Keşfülhakayık, Uluğ Bry'in Zic-i Gürgânîsi,  Zic-i Gürgân'ı şerhlerinden Ali Kuşcunun, Bercendînin, Miren Çelebi'nin ve  Abbas Vesim'in eserlerile İbni Ebilfethissofi'nin "Risaletün fi Tarihil-Hita  vel' Uygur ismindeki telifi (1). 
            Bazı noktaların izahında şarkın büyük heyetşinaslarından  biri olan Bercendîden çok istifade ettim. 
            Eseri beş kısma ayırdım. Son kısmını netayic ve münakaşalara  tahsis ettim. 
            Eseri bir [Tez] olmak üzere tarih cemiyetine takdim  ediyorum. Bulduğum neticeleri ve edindiğim kanaatleri gelecek sene  memleketimizde toplanacak olan tarih kongresinde müdafaa edeceğim. Bu netice ve  kanatlar zannediyorum ki dünya ilim tarihcilerinin nazarı dikkatini celbedecek  ve onların tetkik ve münakaşalarına kuvvetli bir zemin teşkil eyliyecektir..  Eğer bu safhalardan geçtikten sonradır ki cemiyet tarafından yazılacak olan  büyük Türk tarihinin mukaddemesine kuvvetli bir istinat teşkil edebilecektir. 
            1 Haziran 1936 
            M.Fatin Gökmen 
            1.İbni Ebilfethin bu risalesi Maraga Rasathanesinde Tusî'nin  mesai arkadaşı olan Muhiddin-i Ibni Ebi Şükrilmağribî'nin Türk takvimi  hakkındaki Takvimüledvar adlı eserine isnat etmektedir. Takvim hakkındaki  malûmatı Tusî gibi asıl menbaından nakletmiş olan bu müellifin eserine  maattessüf rast gelemedim. İstanbul kütüphanelerinde yok. Fakat Ebilfeth'in,  risalesinde, Tusî'nin verdiği malumatı teyit ettiğini gördüm.  
            İçindekiler 
            1.Şemsi takvim ve devirleri [Birinci makale, birinci bap,  1,2,3,4,5. fasıllar] 
            2.Kameri aylar [Altıncı fasıl] 
            3.Güneşin Tahalüf ve Tadili Merkezi [yedinci ve sekizinci  fasıllar] 
            4.Takvim nokta-i nazarından tehalüf ve tadil-i kamer  [yedinci, dokuzuncu, onuncu fasıl] 
            5.Netice ve münakaşa 
            Bu eserin Fransızcası için bkz: 
            Fatin Gökmen, L'Astronomie et le Calendrier chez les Anciens  Turcs , 2e Congres Turc d'Histoire. Devlet Basımevi, İstanbul 1937, 44 s. 
              
              
           |